2012/09/25

Mail naar huis

Hola, Ik heb toch zo leuke dagen gehad! Ik heb hele leuke mensen ontmoet met wie ik het afgelopen lange weekend op stap ben geweest. Het is een gemixt groepje van internationale studenten van Don Quijote, één van de andere taalscholen hier in Barcelona. Ik vind het vooral heerlijk met de meiden onderling, we hebben veel lol en als meisjes heb je toch altijd een soort bondgenootschap! En zoals jullie wel hebben gemerkt vrijdag en zaterdag toen ik alleen was, voel ik me veel beter in een bondgenootschap. Van alleen zijn krijg ik alleen maar rare, onzekere gedachten. Nu ben ik weer m'n allerbeste zelf! Jammer dat een deel morgen alweer weg gaat, maar goed. Er komt altijd wel weer een oplossing op mijn pad. Heb ik wel geluk mee, hè. Een groot voordeel is dat dit groepje alleen maar spaans praat. Ik ga met sprongen vooruit! Het is ook wel vermoeiend, omdat ik in mijn hoofd constant aan het vertalen ben. Dan wou ik wel weer eens gewoon gedachteloos nederlands praten! Vandaag had ik ook weer een nieuwe leraar op school: jong, knap en goed gekleed maar sáái! De les duurde eeuwen met het tempo dat hij voerde. Toen ik thuis kwam en een pakketje in mijn brievenbus zag had ik echter gelijk weer genoeg energie om een gat in de lucht te springen. Jippie, post!!! Leuk kaartje en wat fijn om weer een nederlands tijdschrift te hebben! Ik heb er naar verlangd weer iets te lezen te hebben. Vandaag heb ik een uitnodiging voor rollerskaten met Megan op de boulevard afgezegd, al ga ik natuurlijk het liefst overal op in. Jammer dus, maar ik moet echt een siesta houden aangezien het gister laat is geworden en ik heb allerlei klusjes in huis. Ik heb net de afwas gedaan die ik tot ergernis van mijn huisgenoten (ben ik bang) al dagen had laten staan en ook heb ik de Mount Everest aan afgekeurde kleren ("wat moet ik aandoen?!") eindelijk weer netjes terug in de kast gelegd. Ik ga nog wel met één van de meiden van afgelopen weekend 'uiteten' bij de wok to walk vanavond; daar hebben ze heerlijke bami met garnalen die me in gedachten terug brengt naar mijn oude baan bij Shanghai. Alsof meneer Woo het zelf gemaakt heeft. Qué delicioso! Ahora, tijd om te relaxen. Leuk jullie gesproken te hebben! (grapjuh) Mariël

No comments:

Post a Comment